بررسي تطبيقي نقوش گليم هاي آناتولي با نقوش سفال، مهر وديوارنگاره هاي پيش از تاريخ اين منطقه

آناتولي )تركيه فعلي( به معناي ) سرزمين بارور يا مادر بارور ( ، از لحاظ جغرافيايي همچون پلي ميان آسيا و اروپا واقع شده است . اين سرزمين به دليل دارا بودن شرايط آب وهوايي، چشم انداز هاي طبيعي متنوع و معادن غني به عنوان يك قاره كوچك مطرح است. آسياي صغير تقريبا مستطيل شكل و از طرف شمال به درياي سياه، از جنوب به مديترانه، از غرب به درياي اژه و از شرق با خ شكي ارتباط دارد. زمين سيماي منا سب آناتولي زمينه هاي نخ ستين استقرارها را از عصر نوسنگي در آناتولي محيا كرده كه از اين ميان مي توان به محوطه هاي گوبكلي تپه، نوالي چوري، چاي اونو، چاتال هويوك و حاجيلار اشاره كرد. كه در دو محوطه آخر) چاتال هويوك و حاجيلار( شواهدي از گليم بافي بدست آمده است. گليم يكي از مهمترين مواد فرهنگي پويا در آناتولي است كه جايگاه ويژه اي را در اين سرزمين داراست، و داراي نقوش و اشكال هندسي، متقارن و انتزاعي به همراه مفاهيم نمادين و نقش جنبه هاي آييني –اعتقاديو اسطوره اي اس ت. آنچه كه گليم هاي آناتولي را شاخص مي سازد وسعت و غناي طرح ها، تنوع و گستردگي در رنگ هاي روشن به كار گرفته شده است. نمونه نقوش به كار رفته در اين گليم ها بر روي مواد فرهنگي بدست آمده از محوطه هاي پيش از تاريخ منطقه از جمله ) محوطه هاي چاتال هويوك و حاجيلار( قابل پيگيري است و در اين پژوهش سعي بر آن است با تاكيد بر قرائن و شواهد حاصل از كاوش هاي باستان شناسي اين منطقه، به بررسي تطبيقي نقوش گليم آناتولي با سفالينه ها و نگاره هاي پيش از تاريخ آناتولي بپردازيم و به كمك داده هاي باستان شناسي به شناختي از نق وش گليم اين سرزمين و در نهايت به اصالت آن ها دست يابيم.