بررسي هنر قالي بافي در منطقه خواف و تايباد

ايران سرزمين پهناوري است كه در اغلب مناطق روستايي آن هنر قاليبافي سابقهاي ديرينه داشته و در هر منطقه، اين هنر با ويژگيهايي اختصاصي اجرا ميگردد. هنر قاليبافي منطقه خراسان متأثر از فرهنگ قاليبافي تركمن، بلوچ و اقوام عرب جنوب خراسان است كه هريك ويژگيهايي را در قاليهاي منطقه ايجاد كرده است. در اين پژوهش سعي بر آنست هنر قاليبافي در منطقه خواف و تايباد مورد بررسي قرار گيرد. بر اساس فرض اوليه قاليبافي در اين منطقه متأثر از سبك قاليبافي اقوام مهاجر بلوچ است. پرسشهايي كه در اين پژوهش بدانها ميپردازيم عبارتند از: جايگاه قاليبافي در منطقه خواف و تايباد چگونه است؟ روش بافت و ساختار قاليهاي اين مناطق چيست؟ محصولات پرزبافت در اين دو منطقه چه كاربردهايي دارند؟ در اين پژوهش توصيفي كه اطلاعات آن براساس مطالعات ميداني جمعآوري شده است، قاليهاي معاصرخواف و تايباد و روستاهاي تابعه مورد بررسي قرار گرفته و روش رايج قاليبافي و ساختار و كاربردهاي قالي منطقه معرفي شده است. نتايج اين پژوهش بيانگر آنست كه هنر قاليبافي در اين مناطق متأثر از قاليبافي اقوام بلوچ و تركمن، به شيوه فارسيباف و اغلب بهصورت تكپود اجرا ميگردد و استفاده از برخي مواد اوليه محلي از قبيل موي بز و يال اسب در شيرازه و صدف و منگولههاي تزييني از ويژگيهاي اختصاصي اين محصولات بوده و زير انداز و رو انداز پرزباف از كاربردهاي اختصاصي قاليهاي اين منطقه است.