بررسي طرح و نقش فرش مود با تأكيد بر نمادگرايي كله اسبي

منطقه مود، يكي از مراكز قالي بافي ايران است كه سابقه بافت در آن به دوران قبل از سلسله ي صفوي نسبت داده شده است. قالي هاي بافته شده دراين روستا از ارزشمندترين انواع قاليها به شمار مي رود و از نظر مرغوبيت، در جهان مشهور است. آنچه از بررسي نقوش فرش هاي مود بدست آمده، جنبه نمادين آن است كه در بيان اوليه تصويري، حكايت از نوعي تزئين دارند كه باعث ايجاد حسي لطيف و زيبا در آدمي مي شود ولي بسياري از اين نقوش حاوي مفاهيم نمادين هستند مانند طرح زيره ماهي؛ نقش لوزي درآن نمادي از حوض ( زمين )است و ماهي نمادي از ماه مي باشد كه اين خود باعث شهرت و ويژگي منحصر به فردي در ارائه فرش به جهان شده است. در اين مقاله، بررسي طرح و نقش و نمادهاي طرح كله اسبي، به اين علت است، كه اولاٌ احساس نياز به اطلاعات در مشتريان از اصالت طرح هاي مود وجود ندارد، ثانيآ ركود فرش مود به علت عدم تطابق طرح هائي كه درمناطق ديگر مي بافند وعرضه به اسم مود مي شوندو ثالثآ در رابطه با ويژگي طرح و نقش فرش هاي مود پژوهشي انجام نشده است و منبع معتبري در اين زمينه وجود ندارد. اين سه علت باعث جذب محقق به موضوع مورد بحث گرديده است. بررسي و مطالعه در نقوش فرش هاي مود، مي تواند باعث بازشناسي هويت فرش هاي اين منطقه شود. با توجه به خلاء نسبي علمي- تحقيقاتي در رابطه با منطقه مود، تاريخچه فرشبافي، نماد نقوش فرش مود در زمينه طرح و نقش، پژوهش حاضر بر آن بود تا با استفاده از روش تحليلي-توصيفي، انجام تحقيقات كتابخانه اي و تحقيقات ميداني به ارزيابي تحليل نقوش و نمادهاي شاخص آن بپردازد. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه بيشتر تزيينات به كار رفته درفرش ها تحت تأثير نمادگرايي و زيبايي طرح و نقوش سنتي مي باشند.