تبيين و بررسي فرش پادراز بلوچي

فرش پادراز، گونه اي از فرش تصويري است كه با طرح و نقش متفاوت در مناطق شرقي ايران به اين عنوان خواند مي شود. فرش هاي پادراز زير مجموعه اي از قالي بلوچي است كه توسط طايفه ي بهلولي در نوار شرقي ايران بافته مي شود. اين طرح داراي آدمك هايي با بدن هاي كشيده و بلندي است كه ساخته و پرداخته رويا و خيال بافندگان اين طرح هاست. عناصر و موتيف هاي موجود در متن و همين طور حاشيه ي آن متاثر از قالي هاي بلوچي است. اين طرح در ساير مناطق ايران و همين طور در افغانستان بافته مي شود. اما همه ي فرش هايي كه با اين طرح بافته مي شوند داراي خصوصيات كلي مشتركي هستند ولي متناسب با منطقه ي بافت جزئيات آن همچون رنگ بندي، عناصر پركننده متن، شلوغي و كم كار بودن فرش تغيير يافته و طبق سليقه ي بافندگان آن مناطق بافته شده است. اين نقشه كه عمدتا به صورت ذهني بافته مي شود، داراي نقوش هندسي است با موتيف ها و عناصرانساني و حيواني كه به صورت انتزاعي بافته مي شود. اين فرش در نواحي شرقي به صورت قاليچه و بر روي دارهاي افقي با مكانيسم تخت، تار و پرز پشمي وپود پنبه اي بافته مي شود. تحقيق پيش رو به بررسي طرح و نقش فرش پادراز مي پردازد و عناصر اصلي و جزيي اين طرح را در متن و حاشيه ي آن بررسي مي كند. بافت اين فرش در برخي مناطق شرقي ايران انجام مي شود و طرح هركدام را در مناطق داراي ويژگي هاي مختص خود مي باشند. در اين مقاله علاوه بر شرح ويژگي هاي اصلي طرح، به تفاوت ها و شباهت هاي اين طرح در مناطق مختلف و تاثير آن از نقوش فرش بلوچ پرداخته شده است.