نقش خانواده در پيشگيري از جرائم و آسيب‌هاي اجتماعي

مقاله حاضر به بررسي نقش خانواده در پيشگيري از جرائم و آسيب‌هاي اجتماعي پرداخته و راهكارهايي را جهت مقابله با جرائم و آسيب‌هاي اجتماعي ارائه مي‌دهد. اطلاعات موردنظر آن از راه مطالعات كتابخانه‌اي و مراجعه به سايت‌هاي اينترنتي گردآوري شد. در اين پژوهش با توجه به نتايج شش تحقيق درزمينه جرائم و آسيب‌هاي اجتماعي، به شباهت‌هاي آن‌ها در مواردي، مانند تأثير محيط خانوادگي ناسالم و خانوادۀ ناسازگار، وضعيت اقتصادي نامناسب، عدم وجود دل‌بستگي بين والدين و فرزندان و گسستگي ساختار خانواده، در وقوع جرائم و آسيب‌هاي اجتماعي اشاره گرديد. در پايان با استفاده از اين نتايج، پيشنهاد‌هايي كاربردي، از قبيل استفاده از ابزار تربيت مناسب، آموزش دادن خانواده‌ها در خصوص توانايي تحمل تفاوت‌هاي فردي يكديگر، عشق ورزيدن به همديگر و عدم به‌كارگيري كلمات ناشايست؛ همچنين بالا بردن روح معنويت خواهي در خانواده‌ها، براي پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي ارائه شد. با توجه به يافته‌هاي اين مقاله درمي‌يابيم تا زماني كه ساختار و كاركردهاي اجتماعي و فرهنگي خانواده متناسب با شأن و منزلت واقعي خود رأس جامعه قرار نگيرد، همچنان آسيب‌هاي اجتماعي مهم‌ترين سرمايه‌هاي كشور را با خطر مواجه خواهند كرد.