بررسي رابطه خلاقيت و انگيزه دروني در معلمان شهرستان ايرانشهر

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي رابطه بين خلاقيت و انگيزه دروني بود. اين مطالعه به صورت يك بررسي توصيفي همبستگي در زمستان سال 1396 در بين معلمان مقطع دبستان شهرستان ايرانشهر انجام شد. نمونه آماري به صورت روش نمونه‌گيري دردسترس و مقطعي انتخاب شد. كه شامل 40 نفر مي باشد. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه خلاقيت عابدي CT (1363) و پرسشنامه انگيزه دروني IMI (1994) بود. نتايج حاصل از بررسي رابطه همبستگي بين خلاقيت با انگيزه دروني نشان مي دهند كه بين خلاقيت و انگيزه دروني در سطح معناداري داري 001/0α= رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين به منظور پيش بيني خلاقيت بر اساس نمرات حوزه انگيزه دروني از روش تحليل رگرسيون چند متغيري استفاده شد كه نتايج به دست‌آمده نشان داد حدود 65درصد از واريانس متغير خلاقيت از طريق متغير انگيزه دروني تبيين و توجيه شده است.