اثر بخشي آموزش مهارتهاي زندگي بر تحمل ناپذيري بلا تكليفي، افزايش تمايز يافتگي و ارتقاء سخت رويي بانوان داراي سوءمصرف مواد

هدف پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي آموزش مهارتهاي زندگي بر تحمل ناپذيري بلا تكليفي، تمايز يافتگي و سخت رويي بانوان داراي سوءمصرف مواد بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي و جامعه آماري شامل تمامي بانواني عضو مراكز درمان سوء مصرف مواد كه حدود 300 نفر درمانجو بودند كه با استفاده از روش نمونه گيري در دسترس در دو گروه 15 نفري آزمايش و كنترل جايگزين شدند و برنامه آموزش مهارتهاي زندگي در 10 جلسه روي گروه آزمايش اجرا گرديد. داده ها پژوهش با استفاده از مقياس هاي سخت رويي كوباسا و همكارانش (1979)، پرسش نامه ي خود متمايز سازي (DSI) اسكورن و فرايد لندر(1999) و پرسشنامه عدم تحمل بلاتكليفي (IUS)فريستون و همكاران( 1994) پيش از شروع مداخله آموزشي و پس از آن از افراد هر دو گروه آزمايش و كنترل جمع آوري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از رو ش تحليل كواريانس در نرم افزار spss نسخه 23 انجام گرفت. يافته هاي تحليل كواريانس نشان داد كه برنامه آموزش مهارتهاي زندگي موجب افزايش تحمل پذيري بلا تكليفي(05 /0 p ) افزايش تمايز يافتگي (05 /0 p )و افزايش ميزان سخت رويي (05 /0 p ) درمانجويان شد. نتيجه گيري: برنامه آموزش مهارتهاي زندگي از طريق افزايش تحمل پذيري بلا تكليفي ، سخت رويي و تمايز يافتگي مي تواند سلامت رواني مددجويان را بهبود بخشد.