بررسي رابطه شادكامي و سلامت روان در بين دانشجويان

پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه شادكامي و سلامت روان بين دانشجويان دانشگاه پيام نور واحد قم انجام شده است. روش پژوهش توصيفي- تحليلي و از نوع همبستگي بوده است. جامعه آماري شامل كليه دانشجويان دختر دانشگاه پيام نور واحد قم در سال تحصيلي 95-94 بود و نمونه آماري تحقيق را 100نفر از دانشجويان رشته هاي مختلف كه به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند تشكيل دادند. براي جمع آوري داده ها از دو پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ (1979)و پرسشنامه شادكامي آكسفورد آرجيل و همكاران (1989) استفاده گرديد. روايي پرسشنامه از نوع محتوايي و پايايي آنها با استفاده از ضريب آلفاي كرونباخ تاييد گرديده است. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از فنون آمار توصيفي و استنباطي شامل جدول توزيع فراواني، نمودار هيستوگرام، ميانگين، انحراف معيار، واريانس، محاسبه ي ضريب همبستگي پيرسون استفاده شده است.يافته هاي حاصل از ضريب همبستگي حاكي از ان است كه بين شادكامي و سلامت روان دانشجويان رابطه معناداري وجود دارد(01 /0 p) ، و در ميزان سلامت روان و شادكامي در بين دانشجويان رشته هاي مختلف تفاوت وجود ندارد.