راهبرد ها و راهكار هاي نظام تعليم و تربيت و خانواده در جلوگيري از تنش هاو ناهنجاري هاي اجتماعي

هدف ما در انجام اين مقاله، نقش آموزش و پرورش و همه‌چنين معلمان در كاهش آسيب‌هاي اجتماعي جامعه هدف موردنظر ما است. دانش‌آموزان اين سرزمين، سرمايه‌هاي اصلي اين كشور هستند. آموزش و پرورش لازم است با ايجاد بستر لازم و خوب براي افزايش سطح آگاهي و رفتار و علم دانش‌آموزان، آنها را در برابر انجام و انواع رفتارها و آسيب‌هاي اجتماعي دور نگه دارد. آسيب‌هاي اجتماعي باعث كندكردن و گاهي از بين برنده چرخه توسط اجتماعي است. هرگونه معادلاتي براي بهبود عملكرد اجتماعي و يا برداشتن موانع از جلوي چرخ‌هاي توسعه براي رفع و پيشگيري به ويژه آسيب‌هاي اجتماعي به معناي موفقيت در عملكرد بهتر و همچنين جلوگيري از عقب‌افتادگي آسيب‌هاي اجتماعي است. مي‌توان گفت آگاهي لازم از مهارت‌هاي زندگي مي‌تواند زمينه‌ساز پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي اوليه تأثيرگذار است. نگه‌داشت آموزش همراه با تأكيد زياد بر سه حوزه (آگاهي، نگرش، عملكرد) مي‌تواند داراي بيشترين اربخشي باشد. مي‌توانيم بيان كنيم كه آموزش درست همراه انجام و عمل‌كردن به آنها زمينه‌ساز پيشگيري از آسيب‌هاي اجتماعي است و اين امر بايد در امر سياست‌گذاري و همچنين برنامه‌ريزي موردد توجه قرار گيرد. مدرسه به دليل انجام نقشي بي‌بديل در امر آموزش و تربيت و همچنين جايگاه بسيار عالي آن، مي‌تواند زمينه‌ساز ارتقا جهت مراقبت و توانمندي در برابر آسيب‌هاي اجتماعي شود. بايد بيش از پيش به دو نهاد خانواده و مدرسه در كنار هم توجه كرد.