نقش آموزش در توسعه ي پايدار

دستيابي به توسعه پايدار نيازمند برنامه ريزي در هر يك از سطوح اقتصادي، سياسي، اجتماعي، فرهنگي و انساني است. انسان به عنوان يكي از مؤلفه هاي توسعه پايدار در مركز توجه است و نياز به آموزش دارد. با توجه به اينكه آموزش نيز از مهم ترين مؤلفه هاي توسعه پايدار به شمار مي رود، پس آموزش به طور عام و آموزش و پرورش به طور خاص مي تواند نقش مؤثري در توسعه پايدار داشته باشد. در واقع آموزش و پرورش به عنوان زيربنايي ترين نهاد در جامعه شرط اصلي و ترديدناپذير توسعه همه جانبه كشور است. آموزش و توسعه رابطه دوسويه اي با هم دارند، از يك سو آموزش بسترساز توسعه است؛ از سويي ديگر، توسعه لازمه تحول اساسي در نظام آموزشي است. لذا، ضرورت دارد هر جامعه اي كه به توسعه پايدار مي انديشد، آموزش مطلوب را در رأس برنامه هاي خود قرار دهد. براي دستيابي به توسعه پايدار بايد عامل آموزش و پرورش تربيت نيروي انساني به صورت همه جانبه جانبه باشد اين تغييرات با توجه به سيستم عامل بايدبه گونه اي صورت گيرد كه متناسب با نيازهاي جامعه باشد استفاده الگوها و روش هاي نوين و تكنولوژي آموزشي را مي طلبد در تحقيق انجام شده به بررسي تحولات آموزشي و شاخصه هاي آموزش پايدار و اثرات اين آموزش مي پردازيم . ونيز نقش برخي از عوامل درتوسعه ي پايدار مورد بررسي قرارمي گيرد هدف از تحقيق حاضر بررسي نقش آموزش در توسعه و پايداري مي‌باشد روش جمع آوري اطلاعات تلفيقي از روش مطالعاتي كتابخانه‌ اي واستفاده از ديگر منابع اطلاعاتي است بداين صورت كه در ابتدا مطالب جمع آوري شده ومورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و سپس در ساختار مقاله به كار رفته اند .