نقش پنج عامل بزرگ شخصيت در بين دانشجويان داوطلب و غير داوطلب اهداي خون شهر بندرعباس(1396)

سابقه و هدف: نياز به خون به عنوان ماده اي حيات بخش و غير قابل جايگزين همواره در نظام سلامت وجود دارد و از آن جا كه اهداي خون مستلزم صرف وقت است و اهدا كنندگان خون پاداش مادي خاصي دريافت نمي كنند بنابراين يافتن و حفظ اهدا كنندگان داوطلب بدون چشمداشت پاداش مادي موضوع بسيار مهمي است. بررسي هاي مختلفي در حوزه‌هاي روانشناسي و جامعه شناسي در اين زمينه انجام شده است يكي از رويكردهاي مورد توجه روانشناسان اجتماعي عبارتست از تاثير ويژگي هاي شخصيتي بر اهداي خون است كه در اين تحقيق نيز ما از اين رويكرد بررسي روانشناختي دانشجويان و تاثير آن بر اهدا خون استفاده مي‌كنيم. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي مقطعي به صورت تصادفي بر روي 400 دانشجو در شهر بندرعباس در سال 1396 به كمك پرسشنامه صورت گرفت. آناليز داده‌ها در نرم‌افزار 19 SPSS و با آزمون t استيودنت(مقايسه دو جامعه مستقل) انجام شد. يافته‏ها: دانشجويان در رده سني بين 18 تا 48 سال قرار داشتند.از بين 400 دانشجو فقط 80 نفر اهداكننده خون بودند نتايج آزمونt نشان داد كه بين وجود سابقه اهدا خون يا عدم سابقه اهداي خون با متغير مسوليت پذيري به ميزان (0.034)، برونگرايي (0.006) و گشودگي نسبت به پذيرش تجربه (0.036) رابطه معناداري وجود دارد.اما بين متغيرهاي تطابق پذيري (0.237)، روان رنجوري (0.346) رابطه معناداري وجود ندارد. نتيجه‏گيري: با توجه به رابطه معنادار متغير هاي مسئوليت پذيري، برونگرايي و گشودگي شخصيت دانشجويان با سابقه اهدا خون ، سازمان انتقال خون مي تواند در جهت شناسايي، جذب و حفظ افراد با اين ويژگيهاي زير تلاش كند. افراد مسئوليت پذير، برونگرا و داراي گشودگي، داراي صفاتي همچون جامعه پذيري، معاشرتي، فعال بودن، پرانرژي بودن و… هستند. آن‌ها مهارت‌هاي اجتماعي زيادي دارند و دائماً در جنب و جوش هستند و به ريسك‌ زياد در زندگي خود علاقه نشان مي‌دهند.