اثربخشي استرس زدايي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر كاهش نشانه‌هاي اضطراب افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگير

اختلال اضطراب فراگير يكي از شايع ترين اختلالات اضطرابي مشاهده شده در جمعيت عمومي و مراكز باليني است كه رنج و ناراحتي چشمگيري براي مبتلايان ايجاد كرده و ممكن است باعث افت عملكرد در زمينه‌هاي گوناگون زندگي فرد شود. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير آموزش استرس‌زدايي مبتني بر ذهن‌آگاهي بر كاهش نشانه‌هاي اضطراب بيماران داراي اختلال اضطراب فراگير بود. در اين پژوهش از طرح شبه آزمايشي به شيوه‌ي پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل استفاده‌ شد. جامعه آماري شامل تمام افراد داراي اختلال اضطراب فراگير مراجعه كننده به مراكز درماني تهران در سال 1396 بود كه از بين آن‌ها، 30 نفر با توجه به معيارهاي ورود به پژوهش و بر اساس روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش تحت آموزش ذهن‌آگاهي مبتني بر كاهش استرس به مدت 8 جلسه يك ساعتي قرار گرفتند. ابزارهايي كه در پژوهش حاضر مورد استفاده قرار گرفتند عبارت‌اند از: مصاحبه باليني ساختاريافته براي اختلال‌هاي محور I در DSM-IV (فرست و همكاران، 1997)، مقياس اختلال اضطراب فراگير 7 سؤالي (اسپيتزر و همكاران، 2006) و مقياس درجه‌بندي اضطراب هميلتون (هميلتون، 1959). داده‌ها از طريق آزمون تحليل كوواريانس تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج حاصل از تجزيه‌وتحليل داده‌ها حاكي از اثربخشي آموزش استرس‌زدايي مبتني بر ذهن‌آگاهي در كاهش نشانه هاي اضطراب افراد داراي اختلال اضطراب فراگير بود اما به لحاظ آماري اين كاهش معنادار نبود (05/ 0, P 0/097 F (1,26)=). استرس‌زدايي مبتني بر ذهن‌آگاهي از طريق تجهيز بيماران به مهارت‌ها و استراتژي‌هاي مقابله‌اي، فرايندهاي مقابله كردن شناختي مانند ارزيابي مجدد مثبت و تقويت مهارت‌هاي تنظيم هيجان مانند تحمل هيجان و تحمل پريشاني، نقش مهمي در كاهش نشانه‌هاي اضطراب بيماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگير ايفا مي كند و مي‌تواند به‌عنوان يكي از درمان‌هاي كمكي، حمايتي و توان‌بخشي در كنار درمان‌هاي دارويي مورداستفاده قرار گيرد.