تبيين پديده كودك آزاري و رويكردهاي پيشگيرانه ي ايران نسبت به آن

اين مقاله به بررسي و تبيين پديده كودك آزاري و رويكردهاي پيشگيرانه ي ايران نسبت به آن مي پردازد. روش گردآوري اطلاعات كتابخانه اي و با مراجعه به اسناد و مدارك منتشر شده توسط سازمان هاي رسمي و غير رسمي مي باشد. كودك آزاري يكي از معضلات اجتماعي است كه در سال هاي اخير به كمك رسانه هاي گروهي پديدار شده و واكنش هاي اجتماعي زيادي را برانگيخته است. با توجه آمارهاي منتشر شده، ميزان اعمال مخرب و جنايي عليه كودكان در تمام دنيا در حال افزايش است. طي دهه هاي اخير شواهد زيادي مبني بر نقض حقوق كودكان در بسياري از نقاط جهان از بهره كشي اقتصادي گرفته تا آزار و اذيت جنسي و روحي و رواني مشاهده شده است.و مطالعات انجام شده هم درباره اين موضوع مبين آن است كه در قوانين كيفري ايران تعريف جامعي از كودك آزاري ارائه نشده و از اين رو حمايت كيفري متناسبي از كودكان در برابر اذيت و آزار به عمل نيامده است. بدين منظور بايد كودك آزاري به عنوان يك معضل اجتماعي تعريف و مظاهر آن به صراحت تعيين و تبيين شود، تا بتوان رويكردهاي پيشگيرانه و مبارزه عليه آن را هدفمند و متناسب كرد.