مطالعه و بررسي نقش كم آبي )تنش خشكي( بر برخي صفات رويشي وعملكرد ريحان سبز در شهرستان راور

كمبود آب مهترين عامل محدود كنندۀ توليد محصولات كشاورزي به شمار مي رود. خشكي با تغيير اختلاف پتانسيل و تأثير برقدرت جذب آب واملاح توسط ريشهها باعث افزايش تغيير ميزان جذب عناصر توسط گياه ميگردد. از اين رو كنترل ميزان اب موجود در سطح ريشه ها باعث افزايش كيفيت در گياهان دارويي ميشود. به منظور بررس اثر تنش خشكي بر برخي صفات رويشي گياه ريحان سبز آزمايشي با چهار تيمار: آبياري كامل(شاهد)80،60و40درصد ظرفيت زراعي در قالب طرح كاملاً تصادفي و با 4تكرار اجرا گرديد. صفات مورد مطالعه شامل: ارتفاع بوته، وزن تر اندامهاي هوايي، وزن خشك اندامهاي هوايي، تعداد برگ، تعداد شاخۀ فرعي، ارتفاع گل آذين و وزن خشك ريشه بود. پس از اعمال تيمار ها و اندازه گيري پارامترهاي مورد نظر نتايج بيانگر آن بود كه آبياري كامل و در برخي موارد آبياري 80 % ظرفيت زراعي بيشترين عملكرد را در شاخص هاي اندازه گيري شده داشته و با كاهش ميزان آب عملكرد كاهش يافته و بيشترين تأثير كم آبي در پارامترهاي ارتفاع گل آذين و وزن خشك ريشه ميباشد. در اكثر پارامترهاي اندازه گيري شده بين دو تيمار60و80درصد ظرفيت زراعي اختلاف معنيدار مشاهد نشده، اما اختلاف در شاخص هاي اندازه گيري شده در تيمار هاي 40و 60 درصد معني دار بود