مقايسه كارايي چند روش زمين آماري در توزيع مكاني ذرات تشكيل دهنده خاك

آگاهي از توزيع مكاني ويژگيهاي خاك نقشي مهم در توسعه پايدار و مديريت بهينه منابع آب و خاك دارد. هدف از انجام اين پژوهش مقايسه كارايي چند روش زميپ آماري در توزيع مكاني ذرات تشكيلدهنده خاك شامل شن، سيلت و رس در برخي شاليزارهاي استان گيلان بود. بديم منظور تعداد 100نمونه خاك از عمق0 تا 20 سانتيمتري به صورت تصادفي از شاليزارهاي مناطق مختلف استان برداشت شد. پس از تعيين بافت خاك واندازهگيري ذرات مختلف تشكيل دهنده خاك، از روشهاي زمين آماري كريجينگ(Kriging )، وزن دهي عكس فاصله ( IDW )و اسپليپ (Spline ) براي برآورد شن، سيلت و رس و در نهايت تهيه نقشه پهنه بندي اين ويژگيها در سطح منطقه مورد مطالعه استفاده گرديد. نتايج نشان داد كه بر اساس معيار آماري ضريب تبييپ ( 2R ) روش كريجينگ نسبت به دو روش ديگر براي ويژگيهاي مورد بررسي از دقت بالاتري برخوردار بوده و بهتري مدل نيم تغييرنما نيز براي شن و سيلت مد نمايي و براي رس مد كروي بود.