احياي مراتع فرسوده و افزايش سرسبزي چشم انداز شهرستان مراغه

مراتع سودمندي‌هاي زيادي براي بشر، موجودات زنده، خاك و ساير پديده هاي طبيعي دارد كه از جمله آن‌ها حفاظت خاك، توليد اكسيژن، جلوگيري از سيلاب‌ها، محيط امن براي رشد موجودات ريز، حيوانات وحشي، چراي‌دام‌ها، محل حفظ و توسعه گونه‌هاي گياهي و جانوري، توليدات دارويي، چشم انداز زيبا براي گردش و تفريح مي‌باشد. از زماني كه انسان به صنعتي شدن و كشاورزي مدرن روي آورد متاسفانه در اثر استفاده بي‌رويه از مراتع به شيوه هاي مختلف موجب تخريب آن‌ها شده است امروزه بشر در اثر افزايش جمعيت و مواجه با مشكلات مختلف ناشي از تخريب مراتع همانند نابودي گونه‌هاي گياهي و جانوري، تخريب خاك، آلودگي محيط، كاهش علوفه طبيعي، نابودي حياط وحش و كاهش داروهاي گياهي پي برده است. به همين دليل براي احياء مراتع اقداماتي در سراسر جهان در حال انجام است. بسته وضعيت منطقه به روش‌هاي گوناگوني به احياء مراتع پرداخته مي‌شود كه از جمله آن‌ها تقويت كودي خاك مراتع، قرق، تقويت گياهان منطقه با بذر كاري و نهال‌كاري، يافتن گونه هاي گياهي سازگار با منطقه به همراه كشت و تقويت آن‌ها مي‌باشد. مراتع حاشيه شهرستان مراغه در اثر استفاده بي رويه و عبور مكرر گله‌‌هاي گوسفند منطقه تخريب شده است همچنين به دليل محل تردد احشام روستاييان امكان قرق جهت تقويت تمام گونه هاي گياهي نمي‌باشد. درنتيجه تنها راه باقي مانده در چنين شرايطي حفظ سرسبزي منطقه مي‌باشد. به اين منظور در بازديد‌هاي در فصول تابستان و پاييز طي سه سال انجام گرفت و براي تكميل كار به يك خشك‌سالي نياز داشتيم كه سال 1389 به وقوع پيوست در اين بازديد هاي صحرايي گياهاني كه با وجود تردد حيوانات، آهكي بودن خاك و خشك‌سالي سالم و سر‌سبز مانده مورد شناسايي قرار گرفت. بر همين اساس گونه‌هاي از گياهان فرفيون، تلخه‌بيان، گل ماهور، خارشتر، افدرا، گون، گاوزبان، بادام خارآلود و زالزالك جهت احياي مراتع با هدف سرسبزي منطقه معرفي گرديدند.