بررسي ميزان بهبود شاخص هاي شيميايي خاك در سال هاي پس از آتش سوزي در جنگلهاي شاخه زاد بلوط زاگرس ) استان كرمانشاه

آتش سوزي مي تواند تغييرات زيادي در كوتاه مدت و بلند مدت بر شاخص هاي شيميايي خاك ها ايجاد نمايد. تغيير شاخص هاي شيميايي خاك بعد از آتش سوزي ممكن است پيامدهاي منفي مهمي بر رشد گياهان داشته باشد. در اين پژوهش زمان بهبودي شاخص هاي شيميايي خاك و نيز، تغييرات آن ها در پاسخ به آتش سوزي در كوتاه مدت و بلند مدت بررسي شد. به اين منظور 3 منطقه واقع در يك رويشگاه كه در زمان هاي مختلف (1،3و10 سال گذشته) دچار آتش سوزي شده اند انتخاب گرديد. در اين مطالعه، اثرات اولين، سومين و دهمين سال بعد از آتش سوزي روي شاخص هاي شيميايي خاك شامل: pH ، CEC ، كربن آلي، نيتروژن كل، EC ، نسبت C:N و محتواي فسفر خاك در جنگل هاي زاگرس ارزيابي شد. به منظور بررسي شاخص هاي فوق، نمونه برداري از هر يك از مناطق مورد بررسي از عمق 1 تا 20 سانتي متري انجام گرديد. نتايج نشان داد كه ميزان pH ،CEC ، EC و فسفر خاك، 1 سال بعد از آتش سوزي افزايش يافت. در اين ميان pH و CEC خاك با گذشت 3 و 10 سال پس از آتش سوزي به ميزان اوليه خود قبل از آتش سوزي برگشتند اما مقدار EC و فسفر خاك در مقايسه با شاهد به طور معني داري كاهش يافتند. محتواي كربن آلي و نيتروژن خاك در هر سه بازه ي زماني پس از آتش سوزي به طور معني داري كاهش يافت و حتي پس از 10 سال نيز به سطح قبل از آتش سوزي بازنگشت. نسبت C:N در بازه هاي زماني پس از آتش سوزي دچار تغييرات محسوس نشد. . نتيجه گيري شد كه پاسخ برخي ويژگي هاي شيميايي خاك به آتش سوزي، بلند مدت بوده و حتي پس از گذشت 11 سال، به سطح قبل از آتش سوزي بهبود نيافتند.