پوششهاي نانوكامپوزيتي رس پليمر جهت رهش كنترل شده فسفر – تركيبات كودي

نانوكامپوزيتهايي با نسبتهاي مختلف سپيولايت : كيتوزان(1:1، 2:1 ،3:1)تهيه و به عنوان پوششي در اطراف گرانولهاي فسفات دي آمونيوم مورد استفاده قرار گرفت. سپس قابليت آزاد شدن فسفر از گرانولهاي پوشش دار شده در مقايسه با گرانول فاقد پوشش با استفاده از ستونهاي شني و انجام آبشويي ارزيابي گرديد. كودهاي پوشش دار شده آزادسازي طولاني مدت تري نسبت به كود فاقد پوشش نشان دادند. در گرانول فاقد پوشش پس از 2 مرحله آبشويي طي 3 روز تنها در حدود 40 درصد فسفر كودي آزاد و آبشوئيهاي بعدي نتوانست مقدار آزاد سازي را افزايش دهد، در حاليكه در كودهاي پوشش دارشده در 6 مرحله آبشويي طي 15 روز آزاد سازي فسفر به صورت تدريجي ادامه يافت و مقدار فسفر آزاد شده به حدود 60 درصد فسفر موجود در كود رسيد. افزايش نسبت رس به پليمر در نانوكامپوزيت پوششي مقدار آزاد سازي فسفر را افزايش داد. به نظر ميرسد حضور منيزيم در سپيولايت پوششي با اختلال در تشكيل فسفاتهاي كلسيم كم محلول باعث افزايش دوره و مقدار آزاد سازي فسفر كودي شده است