بررسي برخي از ويژگيهاي زيستي خاك در سه كاربري جنگل، باغ و شاليزار )مطالعه موردي – منطقه لاهيجان(

سلامت و كيفيت خاك تحت تاثير فرايندهاي زيستي آن مي باشد و ارتباطي قوي بين كشاورزي پايدار و كيفيت خاك وجود دارد. اين مطالعه با هدف بررسي تاثير سه كاربري مهم خاك (جنگل، باغ چاي و شاليزار) در استان گيلان (شهرستان لاهيجان) بر ويژگي هاي زيستي و شاخص هاي اكوفيزيولوژيكي خاك اين اراضي انجام گرفت. نمونه برداري از خاك به صورت تصادفي انجام گرفت. تنفس ميكروبي پايه و تحريك شده با سوبسترا، كربن زيست تودۀ ميكروبي، ضريب متابوليكي، سهم ميكروبي و فعاليت آنزيم دهيدروژناز در آزمايشگاه اندازه گيري و محاسبه شد. نتايج حاكي از آن بود كه تنفس پايه ميكروبي در كاربري جنگل اختلاف افزايشي معني داري را با دو كاربري ديگر نشان داد و اما بيشترين مقدار تنفس تحريك شده با سوبسترا در كاربري باغ چاي مشاهده شد. بيشترين مقدار زيست توده ميكروبي كربن ( mg Kg^-1 665) و فعاليت آنزيم دهيدروژناز ( µg TPF. g^-1 dry soil 24h^-1 1572) نيز به كاربري جنگل اختصاص داشتند. ضريب متابوليكي در خاك با كاربري شاليزار بيشترين مقدار ( mgCO2-Cmg^-1MBCday^-1 3/26 ) بود. سهم ميكروبي در دو كاربري جنگل و شاليزار اختلاف آماري معني داري را نشان نداد. نتايج حاكي از آن است كه انواع كاربري بر شاخص هاي زيستي كيفيت خاك بسيار تاثيرگذارند و تغيير كاربري مي-تواند به عنوان عاملي تهديد كننده براي كاهش سلامت و كيفيت زيستي خاك محسوب شود.