توليد انرژي از بيوراكتور با مديريت پايدار زائدات جامد شهري

در گذشته دور مقررات خاصي در مورد مكان دفن زائدات وضع نشده بود و تلنبار زائدات شهري امري متداول بود. پيشرفت كشورها و به دنبال آن افزايش نرخ توليد زائدات شهري و از طرف ديگر اهميت حفظ محيط زيست و منابع طبيعي براي بشر، موجب وضع مقررات خاصي توسط نهادهاي مرتبط مسئول جهت طراحي مراكز دفن زائدات شهري شد. شيرابه و گاز حاصل از تجزيه مواد زائد توانايي تخريب زيست محيطي زيادي دارند كه در صورت عدم توجه به آنها، سلامت و حيات انسانها و جانداران تهديد ميشود. از طرفي انرژي يكي از نيازهاي اساسي كشورها به خصوص كشورهاي در حال توسعه مي باشد. استفاده از انرژي هاي تجديد پذير يكي از راه حلهايي ميباشد كه پيشنهاد ميشود. استفاده از بيوگاز بعنوان يك حامل انرژي تجديدپذير بصورت مستقيم و يا با تبديل آن به الكتريسيته، كه از طريق فرايندهاي چون تصفيه فاضلاب يا تجزيه زائدات شهري در محل هاي دفن علمي حاصل ميشود، يك راه حل پيشنهادي مناسب است. در اين مقاله پس از بيان چگونگي مديريت پايدار زائدات جامد شهري، اصول اساسي مراكز دفن علمي پيشرفته و كاربرد بيوراكتور جهت تسريع تجزيه زائدات بيان شده. تشريح فرايند تجزيه زائدات و توليد بيوگاز، روشهاي جمع آوري و كنترل بيوگاز و در پي آن استفاده از سيستمهاي جمع آوري بيوگاز بوسيله چاهكهاي قائم شرح و بسط بيشتر داده شده است. همچنين بعلت مزاياي سيستمهاي فعال، توصيه ميشود كه از اين سيستم در طراحي بيوراكتورها استفاده شود.