شناسايي خاكهاي تشكيل شده در دشت هرات افغانستان

شناسايي خاك يكي از مراحل مهم براي استفاده پايدار از اراضي است. به منظور شناساييخاك هاي دشت هرات تعداد 5 خاكرخ در امتداد يك برش از مخروط افكنه، حد واسط مخروط افكنه و دشت دامنهاي، دشت دامنهاي و دشت سيلابي مورد مطالعه قرار گرفت. متكامل ترين خاك با افق آرجيليك در مخروط افكنه قرار داشت كه مشابه با خاكهاي مخروط افكنهاي در مناطق خشك ايران بود. در اراضي حد واسط مخروط افكنه و دشت دامنهاي، به دليل گود افتاده اين اراضي، املاح، در سطح تجمع پيدا كردهاند و هدايت الكتريكي خاكها تا 40 دسيزيمنس بر متر ميرسد ولي به دليل محدوديت ضخامت، افق ساليك شناسايي نشد. در دشت دامنهاي دو سطح ژئومورفيك شور و غيرشور وجود داشت كه در سطح اول افق كلسيك و در سطح دوم افق كمبيك مشاهده شد. هدايت الكتريكي در سطح ژئومورفيك شور تا 49 دسيزيمنس بر متر ميرسيد. در دشت سيلابي، حد اكثر تكامل، تشكيل افق كمبيك بود. در سطح ژئومورفيك دوم دشت دامنهاي و دشت سيلابي به دليل بالا بودن آب زير زميني، خاكها شرايط احيايي را نشان ميدادند.