تفسيري بر حل تعارض بين عفاف و حجاب در قرآن و آزادي در فرهنگ

نگارنده در اين تحليل نظري، قصد دارد ابتدا در زمينه كلي تفسير عفاف و حجاب قرآن، ضرورت آثاراخلاقي فردي وجمعي ونقش سازنده ظاهري وباطني آن بحث كند؛ سپس با درك علل كاهنده ارزشها و هنجارهاي مربوط به آن، درموازين عناصرفرهنگ به دنبال راهكارهاي رشد متناسب و سازنده حدود قرآني در مقابله با آفات مفسده برانگيز هتك وفحشا برخواهد آمد. چنين هدفي مي¬تواند بر پايه اين فرضيه استوارباشد كه، كشف ملكه اعتدال و طمانينه نفس در مواجهه با قوه غريزي شهوت، بدون نياز به جبر و قهر بيروني موجب شكوفايي بالفعل دراخلاق عفت مي گردد تا مقدمه ترادف معنوي با ظاهرحجاب، قرار گرفته و در نتيجه ازجمله لوازم معرفت دروني به حسن معروف و قبح منكر در روابط متعامل و متكامل زن و مرد وبر پايه عشق عفيف تفسير شود.از سوي ديگر اثبات عدم تعارض بين آزادي بانوان در بهره برداري از الگوهاي پوشش متنوع فرهنگي وحفظ حدود فقهي حجاب، با توجه به تفسيري تطبيق پذيرازآزادي، امنيت و برابري كيفي حقوق، و نيز تشخيص نسبيت يا مطلقيت عفاف و حل افراط و تفريط متعارض با آن، در نياز به پاسخگويي اعتدالگرايانه به مقتضات زماني متجدد و متحول جامعه، اجتناب¬ناپذير به نظر مي ¬رسد.