تحليل آسيب هاي اجتماعي ناشي از سكونتگاهي غيررسمي (مطالعه موردي: محله اسلام¬آبادكشتارگاه شهر اروميه)

معمولاً مناطق سكونتگاههاي غيررسمي، محل محروميت هاي مختلف اقتصادي، فرهنگي و زيربنايي عديده اي هستند كه اين محروميت ها در كنار ساير شرايط نامساعد اجتماعي براي ساكنين، آسيب هاي اجتماعي مختلفي را نيز به بار مي آورند. تحقيق حاضر از نظر هدف از تحقيقات كاربردي، با تركيبي از روش توصيفي و تحليلي و مبتني بر اطلاعات كتابخانه¬اي و پيمايشي به انجام رسيده است. در اين تحقيق، به‌منظور تحليل و سنجش آسيب¬هاي اجتماعي، شش بُعد، بيكاري، فقر، اعتياد، مهاجرت، سرقت و انحرافات جنسي به عنوان متغيرهاي مستقل (آسيب¬هاي اجتماعي)، با سكونتگاه¬هاي غيررسمي به عنوان متغير وابسته سنجيده شده است. جامعه مورد بررسي در اين تحقيق كليه خانوارهاي محله اسلام¬آبادكشتارگاه شهر اروميه مي¬باشد. براي اين كار ابتدا با استفاده از فرمول كوكران، نمونه¬اي با حجم 376 نفر در بين ساكنين محله به صورت تصادفي انتخاب شد. پايايي پرسشنامه توسط 5 نفر از كارشناسان و متخصصان برنامه-ريزي شهري و شهرسازي به روش مصاحبه¬اي بررسي شد و روايي پرسشنامه (به علت اينكه از متغيرهاي چندارزشي براي سنجش متغيرها استفاده شده است) با استفاده از آلفاي كرونباخ 0.91 به¬دست آمد. سپس با استفاده از ابزار پرسشنامه به سنجش شاخص¬هاي مربوط به متغيرهاي مستقل پرداخته شد. براي تجزيه و تحليل داده¬هاي به دست آمده از مدلسازي معادلات ساختاري در نرم¬افزار ليزرل استفاده شده است. نتايج نشان داد. در بين انواع آسيب¬ها، شاخص اعتياد و پخش مواد مخدر با ميزان اثرات مستقيم و مثبت 0.65 ، درگيري و ايراد ضرب و جرح با ميزان اثر مستقيم و مثبت 0.63، دزدي و سرقت با ميزان 0.61، شاخص مزاحمت¬هاي خياباني با ميزان 0.60 ، جزء تاثيرگذارترين آسيب¬هاي اجتماعي در محله حاشيه¬نشين اسلام¬آباد كشتارگاه هستند.