مديريت روستايي مبتني بر رهيافت حكمروايي خوب

Rural Management Based on Approach of Good Rule

پارادايم حكمروايي خوب در مديريت و توسعه روستايي مي تواند باعث افزايش آگاهي ساكنين، افزايش سطح كيفيت زندگي تا حد ايده آل و پويايي جريان مادي و معنوي عدالت اجتماعي در سطح روستاها شود. اين پژوهش به دنبال تعيين شاخص هاي حكمروايي خوب در مديريت و توسعه روستايي كشور و زمينه هاي بكارگيري، بسط و توسعه شاخص هاي حكمروايي خوب در ساختارهاي مديريت نوين روستايي كشور است كه در نهايت مي تواند در راستاي تدوين الگويي مطلوب براي توسعه روستايي كشور مورد بهره برداري قرار گيرد. پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي و روش گردآوري اطلاعات بصورت اسنادي (كتابخانه اي) و بسط نظريه هاي موجود پيرامون مديريت روستايي و حكمروايي روستايي مي باشد. نتايج حاصل از پژوهش حاكي از اين است كه، شاخص هاي حكمروايي روستايي در ساختارهاي مديريتي نوين روستايي كشور مورد توجه قرار نگرفته اند.

Paradigm of good rule in rural management and development can causes to increase of awareness of citizens, increasing of living quality in villages until ideal level and mobility of mental and physical aspects of social justice in villages. This research follows determination of good rule indices in rural development and management and in fields of deployment, expansion and developing of good rule indices in modern rural management structures which can finally utilize in direction of codification of desire pattern to rural development. Our research is descriptive-analytic and our data gathering is documentary and expansion of theories around the rural management and rule. The results of the research indicated that rural rule indices are not considered in rural modern management structures.