ارائه شاخصه هاي پايداري در معماري بومي بناهاي اقليم گرم و خشك ايران نمونه موردي: شهر يزد

Providing Sustainability Characteristics of Architecture of Vernacular Buildings in Hot and Dry Climate of Iran, Case Study: Yazd

رشد علم و صنعت و فناوري در جهان امروز، روش هاي مختلف استفاده از انرژي را كه در دوران قبل از انقلاب صنعتي معمول بود، دگرگون كرده و شناخت منابع انرژي هاي جديد تحولي عظيم در توسعه صنعتي و تكامل اجتماعي بشر به وجود آورد. توسعه پايدار امروزه از بحث انگيزترين موضوعات معماري است . وظيفه پيوند ناگسستني بين انسان، طبيعت و معماري، بر عهده ي معماري پايدار است كه در پي راه حلي جامع براي به دست آوردن سطح كيفي مناسب زندگي در ارزشهاي فرهنگي، اقتصادي، اجتماعي و در عين حال آن را مي توان معماري دانست كه نسبت به شرايط محيطي، پاسخگوست و از قابليت هاي بستر خود استفاده بهينه مي نمايد. از آنجا كه خانه هاي سنتي ايراني نمود كامل همآوايي محيط و انسان ميباشند، با نگاهي به آن ميتوان دريافت كه معماران ايراني چگونه به اين مفاهيم دست يافته اند. اين مقاله درپي آن است تا بتواند چگونگي طراحي فضاي معماري را دريك بستر فرهنگي براساس رويكرد بوم گرايي مورد بررسي قرار دهد. با بازخواني اين اصول، مي توان به ارتقاء كيفيت معماري امروزي كمك نمود. شناخت اينگوه راه حل ها، راه گشاي رسيدن به الگوهاي مناسبي درفضاهاي معماري جديد است. مقاله حاضر برآن است تا درجهت شناسايي و معرفي الگوهاي پايدار معماري بومي ايران به تحقيق و بررسي پيرامون ضرورت توجه به شرايط اقليم گرم وخشك درطراحي و ساخت ساختمانهايي كه در راستاي اصول معماري پايدار عمل مي كرده است بپردازد. روش بررسي يافته ها دراين پژوهش با روش كتابخانه اي به صورت كيفي مي باشد و نوع تحقيق نيز توصيفي – تحليلي است. شهر يزد واقع در اقليم گرم و خشك كشور، از نمونه شهرهاي پايدار دنياست كه بافت تاريخي آن، علي رغم آسيب هاي كالبدي ناشي از تفكر مدرنيسم، به دليل غناي شهرسازي و معماري متناسب با اقليم، كارآمدي و سرزندگي خود را حفظ نموده است، با اين وجود در روند طراحي و برنامه ريزي توسعه هاي جديد شهر، رعايت اصول پايداري از جمله طراحي متناسب با اقليم، به فراموشي سپرده شده است. دستاورد پژوهش معرفي معيارهاي طراحي اقليم محور، ارزيابي شهر يزد متناسب با معيارهاي مذكور و ارائه راهكارهاي طراحي، مي باشد.