مروري بر قابليت اطمينان در شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم

تامين انرژي كارامد و انتقال مطمئن داده با توجه‌به منابع محدود شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم يكي از نگراني‌هاي اصلي در رسيدن به درجه بالايي از بهره وري در سيستم‌هاي نظارت و كنترل مي‌باشد. دو روش رايج در شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم به منظور دستيابي به قابليت اطمينان ارسال مجدد و افزونگي است. در روش قابليت اطمينان برپايه ارسال مجدد، انتقال مطمئن بسته‌هاي داده در قالب بهبود يافتن بسته‌هاي از دست رفته به‌وسيله ارسال مجدد آن‌ها است. از سوي ديگر، در مكانيزم قابليت اطمينان مبتني بر افزونگي، از دست دادن يك بيت در يك بسته را مي‌توان با استفاده از نوعي از طرح‌هاي برنامه نويسي بازيابي كرد. ارسال مجدد و افزونگي هردو مي‌توانند بر مبناي روش گام به گام و يا انتها به انتها اجرا شوند. وابسته به ماهيت نرم افزار، تعريف مقدار داده مورد نياز براي دستيابي به قابليت اطمينان نيز مهم است كه اين مفهوم قابليت اطمينان بسته و يا سطح رويداد را معرفي مي‌كند. بنابراين‌، روش‌هاي ارسال مجدد يا افزونگي با استفاده از مكانيزم گام به گام يا انتها به انتها رسيدن به بسته يا قابليت اطمينان سطح رويداد را هدف قرار داده است. در اين مقاله مروري بر روش‌هاي دستيابي‌به قابليت اطمينان در شبكه‌هاي حسگر بي‌سيم صورت گرفته است و در ادامه قابليت اطمينان بر پايه تكنيك‌هاي ارسال مجدد و افزونگي با استفاده از تركيب‌هاي متفاوتي از بسته يا قابليت اطمينان رويداد در شرايط بازيابي اطلاعات از دست رفته با استفاده از مكانيزم‌هاي گام به گام يا انتها به انتها مورد بررسي قرار گرفته. در انتها، ويژگي‌هاي پروتكل‌هاي قابليت اطمينان تجزيه و تحليل شده است.