بررسي افزايش انتقال حرارت در بسته سوخت راكتور هسته اي نسل دوم روسي به كمك نانو سيال خنك كننده

راكتور هسته اي 440-VVER يكي از انواع راكتورهاي آبي تحت فشار نسل دوم مي باشد كه داراي مجتمع سوخت شش وجهي يا هذلولي گون است . معمولا آب در فشار و دماي بالا به عنوان سيال خنك كننده در دسته ميله هاي سوخت 440-VVER در نظر گرفته مي‌شود. در مطالعه حاضر قطاع 60 درجه يك دسته ميله سوخت راكتور 440-VVER شامل 26 ميله سوخت و به ارتفاع كاهش يافته 960 ميليمتر به همراه 4 شبكه نگهدارنده به كمك نرم افزار محاسباتي ANSYS FLUENT مدل شده است. در اين مطالعه دما و انتقال حرارت در دو سيال عامل بررسي مي شود يكي آب خالص و ديگري نانو سيال آب - اكسيد آلومينيوم. نتايج نشان مي دهد كه دماي خروجي سيال در حالت آب به عنوان سيال خنك كننده در حدود 3 درجه كمتر از نانو سيال به عنوان خنك كننده‌ي بسته سوختي است. بنابراين نتيجه گرفته مي‌شود كه استفاده از نانو سيال آب-اكسيد آلومينيوم نسبت به آب باعث افزايش نرخ انتقال حرارت حدودا 2 درصد در بسته هاي سوختي ميگردد.