بررسي ديوار هاي برشي خسارت ديده با عملكرد برشي پس از زلزله

post earthquake evaluation of damaged reinforcement shear walls

يكي از بحث بر انگيزترين مشكلات براي سنجش سطح قابل قبول ايمني سازه خسارت ديده بعد از مواجه با زلزله، نقص در خط مشي ها، روش هاي شفاف و مورد توافق در سنجش عملكرد آن مي باشد. در واقع مشكلات فني براي ارزيابي ايمني از دست رفته ساختمان خسارت ديده، براي مناسب ترين و اقتصادي ترين روش تعمير و يا تقويت عضو آسيب ديده با استفاده از روش دشوار و هزينه بر پيشرفت صدا در اعضا، مهندسين را بر آن داشت تا روش هاي ديگري را براي ارزشيابي سطوح خطر در نظر بگيرند. از آنجا كه مطالعات موجود در اين زمينه بسيار محدود بوده و آنچه كه در دستورالعمل FEMA306 ارائه گرديده است مبتني بر معدودي تست آزمايشگاهي صورت پذيرفته است و بعد از آن نيز در سالهاي اخير تست هاي جديدي توسط محققان انجام گرديده است لذا ضرورت جمع آوري نتايج حاصل از تست هاي آزمايشگاهي و ارائه جامعه آماري مناسب تري محسوس مي باشد كه هدف اين تحقيق نيز براورده نمودن اين ضرورت با استفاده از رويكرد هاي معتبر در دنيا و در نهايت ارائه پيشنهادي براي مدل رفتاري عضو آسيب ديده در زلزله است. در دسترس بودن اطلاعات فني در مورد رفتار المانهاي آسيب ديده در زلزله نه تنها جهت تبيين رويكرد تعمير بعد از زلزله اهميت دارد كه با آن مي توان ميزان مقاومت جانبي باقيمانده سازه ها را بعد از زلزله ارزيابي نمود . براي حل اين مشكل روشي اينجا پيشنهاد مي شود تا با كمك آن بتوان مقامت، سختي و شكل پذيري كاهش رفته ديوار خسارت ديده اصلاح شود . تا با مدل سازي سازه اصلاح شده توانايي رويارويي المانهاي خسارت ديده را در مقابل پس لرزه ها يا زلزله هاي آتي سنجيد. در اين تحقيق اثرات خسارت حاصل از زلزله بر روي13ديوار برشي بتن مسلح مورد مطالعه قرارگرفته و سپس ضريب هاي اصلاح سختي ، مقاومت و محدوده قابل پذيرش عضو ( و ) پيشنهاد شده است.

One of the most controversial problem in the aftermath of damaging earthquakes is the lack of agreed and transparent policies for acceptable levels of safety. Indeed, the technical difficulties for the assessment of the safety loss of damaged buildings and for the choice of the most appropriate method for repair and/or strengthening of damaged elements avoided the development of sound and agreed re-occupancy criteria meeting engineering consensus on the different aspects to be considered. As the limitation of studies in the post-earthquake assessment of reinforced shear walls and since the proposed method in FEMA 306 and Japanese guidelines for post-earthquake damage evaluations are based on few experimental tests which has been conducted in the past, concordantly the need of gathering more data from recent experiment seemed to be necessary. The aim of this document is to satisfy this necessity by using reliable approaches in order to propose a way to analyze the damaged properties after a seismic event. Information around the damaged structural properties not only can help engineers to suggest the best appropriate method for repair and/or strengthening damaged elements but also can help them to evaluate the remained capacity of the structure. For solving the introduced issue here has been suggested a way in order to calculate the reduced strength, stiffness and ductility capacity of the shear wall which has been confronted by an earthquake. So, by modelling the modified structure, the potentiality of the damaged structural properties against future earthquakes could be assessed. In this dissertation the damage impacts from experimental earthquakes on 13 reinforced shear walls has been studied and damage severity for visual indications and modification factors for stiffness, strength and ductility range ( ( λQ،λk ,λ???? ) for each of these indications has been introduced.