ظرفيت شناسي فضاي مجازي در ارائه آموزش هاي ديني با توجه به نظريه هاي علم ارتباطات

ظهور فضاي مجازي، موقعيتي را در عرصه توليد، ذخيره سازي و انتقال اطلاعات ايجاد كرده است كه به هيچ وجه قابل چشم پوشي نيست. گسترش روز افزون و همه جانبه و نيز حضور بسيار پررنگ اينترنت در تمام زواياي پنهان و آشكار جوامع انساني موجب شده تا از آن براي تبادل اطلاعات و انتقال مفاهيم و محتواي هدفمند، بهره گيري شود. توسعه لحظه به لحظه حوزه نفوذ آن در تمام ابعاد جامعه بشري و افزايش كمّي تعداد كاربران آن در مقياس وسيع ، موجب شده است تا عصر حاضر را عصر مجازي بنامند. در اين ميان ، مفاهيم و مباني ديني نيز از تحولات شگرف اينترنت مستثني نبوده و از آثار و پي آمدهاي متأثر از آن مصون نمانده است. با وجود اينكه حوزه ي اديان و مذاهب از وسعت و پيچيده گي بسيار فراواني برخوردار است، طرح مباحثي در ارتباط با آن در اين شبكه ي جهاني، بخش قابل توجهي از فكر و ذهن كاربران را به خود اختصاص داده است. بنابر اين در دنياي امروز، با پيچيدگي‌ها وجستارهاي خاصي در حوزه ي ارتباطات رو به رو هستيم. ما در حال حاضر پس از عبور از عصر اطلاعات و ارتباطات وارد دنياي مجازي شده ايم. در اين عصر، فضاي مجازي به عنوان يكي از جديدترين ابزار آموزش و تبليغ ديني در يك محيط پر مخاطب و مملو از كاربران جست وجوگر مدرن، امكان انتقال بخشي از آموزه ها و مفاهيم ديني را فراهم ساخته است. اين فضا به گونه اي است كه امكان ارسال و انتقال پيام هاي ديني را از روش و سبك سنتي به شيوه هاي نوين و پيشرفته ارتباطي فراهم كرده است. به دليل مهيا بودن شرايط و لوازم كار فرهنگي و ديني در فضاي اينترنت، نسبت به ديگر امور زندگي بشري به خصوص براي كاربران ايراني در درجه اول و در مراحل بعدي براي مخاطبان در ساير كشورها، ضروري است ابتدا شناختي دقيق از آخرين نظريه هاي مطرح در علوم ارتباطات و شناخت ظرفيتها و پتانسيل محيط اينترنت و فضاي مجازي در توسعه فرهنگ ديني صورت پذيرد و در گام بعدي برنامه ريزي هاي راهبردي مدون و اصولي و كاربردي براي حضور فعال در فضاي اينترنت با هدف نفوذ وتأثيرگذاري مناسب در ميان مخاطبان و كاربران مختلف انجام شود و نهايتاً با ايجاد پايگاههاي ارتباطي و اطلاعاتي با شيوه هاي نوين و پر مخاطب، تعاملي دوسويه، در جهت گسترش تبادل اطلاعات و محتوا و تعاملات اجتماعي و فرهنگي بوجود آيد.