آموزش هاي مجازي و تربيت ديني از منظر نظريه «تربيت عقلاني بصيرت گرا»

Virtual training and religious education from the perspective of the theory of “insight-oriented rational education”

در اين مقاله سعي بر آن است كه از طريق بكارگيري نظام گزاره ها و با اتكاء بر روش تعقلي، به معرفي و تبيين گزاره هايي در باره موضوع آموزش مجازي براي تربيت ديني (تربيت ديني رسانه اي) بپردازيم و تلاش مي شود از طريق تبيين يك چارچوب مفهومي، ميان سه مفهوم رسانه، تربيت و دين رابطه اي منطقي برقرار كنيم. معناداري يادگيري رسانه اي و -در صورت نافعيت آن- تربيت رسانه اي، بر اساس نياز آموزش مجازي براي تربيت، به تأمل در مباحث پداگوژيك و توجه به ايجاد سازوكارهاي مرتبط با دانش تعليم و تربيت و بازشناسي نقش مربي مجازي بر اساس استعاره رسانه چونان يك مربي از مباحثي است كه در بخش هاي اوليه اين مقاله مطرح مي شود. در بخش بعدي با استوار نمودن مفهوم رسانه تربيت گر بر بنيان مفهوم يادگيري نافع از ديدگاه نظريه تربيت عقلاني بصيرت‌گرا به تبيين معناي آموزش رسانه اي با رويكرد ديني پرداخته و با اتكاء به اين نظريه، به تبيين مفاهيمي همچون تربيت رسانه اي، رسانه تربيتي و رسانه عقلاني مبادرت مي ورزيم. در انتها ضرورت سياستگذاري رسانه اي براي دستيابي به رسانه عقلاني، بر اساس نظريه تربيت عقلاني بصيرت گرا و تلقي آموزش رسانه اي چونان آموزش آموزشگاهي -كه نيازمند نقشه اي براي يادگيري نافع است- مورد بحث قرار مي گيرد و بر اين نكته تأكيد مي شود كه براي توليد و سپس بهره مندي از چنين نقشه اي، نيازمند تغيير در برخي باورها در مديران رسانه اي هستيم.