رويكردي آسيب شناسانه به گره هاي زباني مبلغين ديني در فضاي مجازي

در پژوهش حاضر به بحث در ارتباط با گره هاي زباني مبلغين ديني در فضاي مجازي پرداخته، و به اين نكته اشاره شد كه گره زباني تنها مربوط به لكنت زبان نيست؛ بلكه برخي ايرادهاي بلاغتي و فصاحتي، آشنايي نداشتن به زبان يك رسانه و نيز نشناختن مخاطب امروزي و روحيات اوست. به طور كلي، گره‌هايي مانند: خام‌نويسي و كلي‌گويي، زياده‌نويسي و پرگويي، نداشتن بعد زباني، سني و جنسيتي، نداشتن بعد كلمه، زبان ناسره يا معيوب، استفاده تك بعدي از زبان رسانه، داشتن زبان خطابه و خالي بودن از سرگرمي در اين پژوهش، بررسي شده است. بر اين اساس، در اين پژوهش ابتدا به تبييني از گره زباني و كيفيت حدوث آن پرداخته شده، و در ادامه اشاره اي به مقوله تبليغ در عصر معاصر با تمركز بر نقش گره هاي زباني در اين امر پرداخته، و در نهايت يافته هاي پژوهش به اين نتيجه منتهي شد، كه نحوه پيام رساني به اندازه محتواي پيام، داراي اهميت است؛ لذا صرف حضور داشتن در فضاي مجازي كافي نيست؛ بلكه چگونگي حضور بهتر، اهميت دارد. در انتهاي مقاله نيز به ارائه چند راهكار جهت گره گشايي پرداخته شده است.