بررسي امكان پذيري ارزيابي سطح ارتقاي ديني در آموزش هاي مجازي

سنجش از ديدگاه علوم رسمي نيازمند تعريف مجموعه اي رياضي از معيارها، روش-هايي براي عددي سازي آنها و مقايسه است؛‌ در اين ميان، فضاي مجازي مجموعه اي از اطلاعات است كه برخلاف عقيده تحميل شده از تفكر غربي، نه- به طور كامل- آزاد است، و نه دسترسي آزاد به آن وجود دارد؛ لذا اگر از اينترنت تاريك بگذريم، و مقوله را در فضاي رسمي آن محدود نماييم، دسترسي به اطلاعات آن تحت كنترل نظام سلطه مي باشد. از طرف ديگر، روش هاي رسمي كه براي اندازه گيري تارنماهاي ديني استفاده مي شود، همان روش هايي است كه براي ساير تارنماها در تفكر غربي در نظر گرفته شده است؛ مانند شمارش تعداد مراجعه به تارنماها، ميزان مطالب ارسال شده، تعداد رايانامه هاي تبادل شده و ميزان واژگان مذهبي جستجو شده؛ اين در حالي است كه در دين مبين اسلام و منبع اصيل آن- قرآن كريم- مجموعه هاي اندازه گيري از نوع ديگري است. به عنوان مثال؛‌ در قرآن كريم از سه معيار ايمان به غيب، اقامه نماز و انفاق براي متقين بيان شده است، كه نشان مي دهد معيارهاي رسمي سنجش در فضاي مجازي نمي تواند درجه ايمان به غيب يك فرد را اندازه گيري نمايد. در اين پژوهش، ضمن ارائه روش هايي براي تخمين درجه اعتقادي افراد از ديدگاه اسلامي، مشخص شده است مباني اعتقادي و ديني با معيارهاي مادي، غير قابل اندازه¬گيري بوده و نامعين است؛‌ همچنين روش هاي مرسوم اندازه گيري در فضاي مجازي نيز در اين پژوهش- به صورت مختصر- نشان داده شده است.