آينده مبهم منابع آب رفسنجان

Ground water management and land sustainable,the case study in rafsanjan

دشت رفسنجان ، در سال 1354 با 159 حلقه چاه عميق و نيمه عميق تحت عنوان دشت ممنوعه معرفي گرديد.به اين معني كه تعادل وضعيت تغذيه سفره و نحوه استحصال آب به هم خورده و در نتيجه ميزان تخليه سفره از تغذيه آن بيشتر شده است.با اين وجود در سال 1382 بر اساس آمار اداره آب منطقه اي استان كرمان ، تعداد چاه ها به 1380 حلقه رسيد. پايين رفتن سطح آب هاي زيرزميني موجب كاهش كيفيت آب استحصال شده مي گردد كه شامل بالا رفتن بسيار زياد و بيش از استاندارد EC آب مي شود.در حال حاضر بر اساس آخرين آمار مربوط به سال 1382 حدود 1380 حلقه چاه همزمان با هم به برداشت بي رويه آب زيرزميني پرداخته و اين در شرايطي است كه بر اساس آمار آب منطقه اي ميزان استحصال آب حدود 750 ميليون متر مكعب بوده كه نزديك 250 ميليون مترمكعب ساليانه اضافه برداشت داشته يعني اين ميزان اضافه برداشت ساليانه ، از ذخيره آب زيرزميني برداشت مي شود.در دشت رفسنجان خالي شدن سفره هاي زيرزميني و نشست زمين بخاطر تفاوت لايه هاي زمين شناسي منطقه به صورت يكنواخت اتفاق نمي افتدو باعث بازشدگي زمين به طور افقي و عمودي مي شود.اين پديده زماني كه با حركات تكتونيكي زمين و گسل 140 كيلومتري رفسنجان نيز همراه مي شود ، فاجعه اي را براي اين منطقه گوشزد مي نمايد.

Announced rafsanjan as critical plant in 1980 in this year number of pit is reported 159 in rafsanjan.in 2003,number of pit is reported 1380.this number is clear and don’t need to more explanation.water quality is decreasing and salinity in soil and water is increasing.the people that leave in this place must be careful.they must have management about ground water.