نقش حكمراني و مديريت بهم پيوسته منابع آب در پايداري زيست¬محيطي درياچه اروميه

The role of governance and integrated management of water resources in the environmental sustainability of Lake Urmia

هدف از اين پژوهش، بررسي ظرفيت قابل تحمل بهره¬برداري از منابع آب حوضه آبريز درياچه اروميه براي تأمين نيازهاي مختلف ذينفعان است به گونه¬اي كه محيط¬زيست پايداري داشته باشند و بررسي راهكارها و اقداماتي كه تشكيلات بخشي و فرابخشي مديريت منابع آب در حوضه آبريز درياچه اروميه در مسير بهبود حكمراني آب اتخاذ نموده¬اند، خواهد بود. در بخش نخست به اين مساله پرداخته مي¬شود كه چرا درياچه اروميه قرون متمادي عليرغم نوسانات بارش و رواناب توانست پايداري خود را حفظ كند ولي در طي قريب حدود سه دهه اخير، توان بازيابي خود را نيافت و بخش وسيعي از آن خشك شد؟ چه عواملي موجب اين عدم تعادل گرديد؟ حكمراني آب اعمال ساز و كارهاي مناسبي است كه مقتدرانه تنظيم روابط بين مجموعه-اي از فعاليت¬ها و اقدامات با رويكرد¬هاي بخشي در سيستم¬هاي منابع آب و خاك و بخش¬هاي اقتصادي، اجتماعي و سياسي و دخالت¬هاي مختلف انساني كه بر چرخه طبيعي آب تأثير دارند را شامل مي¬شود تا شرايط زيستي متعادلي براي زندگي مردم جامعه فراهم گردد. بنابراين به گونه¬اي كارآمد بايستي هر يك از نيازهاي جمعيتي را در مصارف شرب، صنعت، كشاورزي و به-ويژه نظارت و كنترل در تأمين نيازهاي اكوسيستم¬هاي حياتي را مدبرانه در نظر بگيرد تا محيطي پايدار در كنار ابعاد اجتماعي و اقتصادي فراهم شود. لذا تنظيم و اصلاح حد فعاليت¬هاي مختلف منطبق بر ظرفيت قابل¬تحمل منابع آب هر حوضه آبريز از اولويت ويژه¬اي برخوردار است. در اين راستا تصميمات و مصوبات كارگروه ملي نجات درياچه اروميه و اقدامات اجرايي توسط سطح سوم مديريت (مديريت عملياتي) ارزيابي و نقاط قوت و ضعف و پيشنهادهايي براي ادامه كار ارائه خواهد شد.