ارزيابي ميزان بازسازي و نگهداشت معماري بومي و سنتي شهر مشهد و توجه مسئولين به آن از ديدگاه شهروندان

در بسياري از شهرهاي كشور معماري سنتي و بومي منطقه به فراموشي سپرده شده است و ساخت و سازهاي جديد بر اساس شرايط اقليمي و محيطي ايجاد نشده است و از مصالح و طرح هاي غير بومي و بيگانه استفاده مي شود كه اين امر منظر و چهره شهرها را به هم ريخته است و ميزان راحتي و آسايش شهروندان را نيز دچار خدشه كرده است. معماري سنتي و بومي شهر مشهد حاصل چندين صدسال تجربه و تلاش پيشينيان جهت دستيابي به آسايش و ايجاد منظر متناسب شهري بوده كه بايد به آن توجه شده است. پژوهش حاضر از نوع كاربردي است. روش تحقيق ازنوع توصيفي- تحليلي است. جامعه آماري مورد پژوهش شامل كليه شهروندان شهر مشهد مي باشند كه بر اساس فرمول كوكران تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. براي ارزيابي ميزان بازسازي و نگهداشت معماري بومي و سنتي شهر مشهد و توجه مسئولين به آن از ديدگاه شهروندان در سه بخش مختلف)بازسازي، نگهداري، توسعه( يك پرسشنامه 30 سوالي تهيه مي شود. براي تجزيه و تحليل اطلاعات آماري و براي تشريح نتايج پرسش نامه، از نرم افزار SPSS و آزمون كواموگروف-اسميرنف و تي تك نمونه اي استفاده شد. نتايج بيانگر آن است كه ميزان بازسازي و نگهداشت معماري بومي و سنتي شهر مشهد و توجه مسئولين به آن از ديدگاه شهروندان در عوامل مختلف بازسازي با ميزان معناداري 0.000 و ميانگين 3.89، و شاخص نگهداري با ميزان 0.000 و ميانگين 3.42 و شاخص توسعه با ميزان معناداري 0.001 و ميانگين 3.12 در وضعيت مطلوبي قرار دارد. در اين ميان وضعيت شاخص بازسازي با توجه به ميانگين بيشتر در وضعيت بهتر و شاخص توسعه با ميانگين كمتر در وضعيت كمتر مطلوب قرار دارد.