بررسي اثر غلظت پلي‌كاپرولاكتون در تركيب مغزي بر مورفولوژي و رفتار رهايش از ساختار پوسته-مغزي بر پايه‌ي فيبروئين

ساختارهاي نانو ليفي پوسته- مغزي تهيه‌شده از پليمرهاي زيست‌سازگار در مهندسي بافت و بسترهاي حاوي دارو كاربردهاي فراوان دارند. در اين بررسي، الكتروريسي هم‌محور فيبروئين ابريشم به عنوان جزء پوسته و تركيب كليندامايسين و پلي‌كاپرولاكتون در مغزي، به منظور تهيه ساختار نانوليفي پوسته-مغزي انجام گرفت. اثر تغييرات غلظت پليمر در مغزي و ويسكوزيته‌ي محلول‌ها با استفاده از روش‌هاي ويسكومتري محلول‌ها، اسپكتروفتومتري ماوراء‌ بنفش، ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM) و عبوري (TEM) بر قطر نهايي نانو الياف پوسته-مغزي تهيه‌شده و رفتار رهايش آن‌ها بررسي گرديد. محاسبه‌ي شعاع مغزي و ضخامت پوسته نيز بر اساس روابط تئوري صورت گرفت و نتايج نشان داد كه قطر نهايي نانوالياف پوسته-مغزي بدست آمده در محدوده‌ي (33±)163 تا (42±)182 نانومتر و شعاع مغزي آن‌ها از حدود 39 تا 51 نانومتر متغير بوده است. با توجه به نتايج، ارتباط مستقيم بين افزايش غلظت محلول مغزي و قطر نهايي در نتايج مشاهده شد در حالي‌كه اين افزايش غلظت در محلول مغزي، تاثير كمي بر قطر الياف الكتروريسي‌شده داشته است. مطالعه رفتار رهايش كليندامايسين نشان داد كه نسبت تركيب درصد مغزي، پارامتر موثر در مقدار و سرعت رهايش از اين ساختارها مي‌باشد بطوريكه كاهش مقدار كليندامايسين رها شده و سرعت رهايش آن با افزايش غلظت پلي‌‌‌كاپرولاكتون در تركيب مغزي مشاهده مي‌گردد.