كاهش سطح مقطع راداري در پارچه‌هاي حلقوي تاري سوراخ‌دار پوشش داده¬شده با پلي¬آنيلين

امروزه با پيشرفت دستگاه‌هاي شناسايي الكترونيكي از قبيل رادار و مادون‌قرمز، قابليت شناسايي و كشف اهداف توسط جنگ‌افزارهاي زميني و هوايي افزايش‌يافته است؛ بنابراين دستيابي به فنّاوري استتار در برابر امواج و مهم‌تر از آن نياز به پوشش‌هايي كه قادر به كاهش يا حذف اثرات نامطلوب و مخرب اين امواج را دارند، اهميت فراواني يافته است. اين پژوهش به بررسي اثر ساختار بافت¬هاي سوراخ¬دار حلقوي تاري پوشش داده‌شده با پلي¬آنيلين بر اتلاف و جذب امواج الكترومغناطيس مي¬پردازد. براي نيل به اين منظور، 5 نمونه پارچه با ابعاد سوراخ¬هاي متفاوت توليد گرديد. آزمايش‌هاي جذب و انعكاس امواج به كمك تجهيزات موج‌بر، در محدوده بسامد 8 تا 12 گيگاهرتز بر روي نمونه¬ها انجام شد. نتايج نشان داد ابعاد سوراخ‌ها و همچنين پوشش پلي¬آنيلين، به‌عنوان جاذب، نقش اتلافي را در رابطه با امواج برخوردكننده ايفا كرده و بر روي ميزان جذب و انعكاس امواج تأثيرگذار بودند؛ بطوري¬كه با كاهش ابعاد سوراخ ميزان عبور امواج كاهش و ميزان اتلاف موج بيشتر خواهد شد.