حل مساله زمان بندي فرود هواپيما با رويكرد كمينه سازي حداكثر زمان فرود و در نظر گرفتن وابستگي بين باندها با استفاده از الگوريتم ژنتيك

Solving aircraft landing scheduling problem with minimization approach of the maximum landing time and considering dependence between bands using Genetic algorithm

زمان¬بندي فرود هواپيماها يكي از مسايل مهم در مديريت ترافيك هوايي مي¬باشد. در اين مقاله مساله زمان¬بندي فرود هواپيما با هدف كمينه¬سازي حداكثر زمان فرود هواپيماها بر روي چند باند فرود و وابستگي بين باندها مورد بررسي قرار خواهد گرفت. اين مساله از گروه مسايلNP-hard بوده و شامل تخصيص هر هواپيما به باند در دسترس و تعيين زمان فرود هر هواپيما بر روي باند اختصاص داده شده مي¬باشد. هر هواپيما ملزم به فرود در يك پنجره زماني شامل زودترين و ديرترين زمان فرود خواهد بود. همچنين جهت افزايش ايمني، حداقل زمان جداسازي بين فرود هواپيماي متوالي در نظر گرفته خواهد شد. مدل رياضي مساله مورد نظر معرفي شده و با استفاده از الگوريتم فراابتكاري ژنتيك و نرم افزار لينگو حل خواهد شد. در انتها نتايج محاسباتي در قالب مثال عددي تا 200 هواپيما و2باند بررسي شده است. نتايج حاصل نشانگر اين موضوع است كه نرم افزار لينگو به عنوان يكي از ابزارهاي حل مسايل برنامه¬ريزي عدد صحيح مختلط ، قادر به ارايه جواب بهينه بوده، هرچند كه در بهينه¬سازي مسايلي كه پيچيدگي بالايي دارند از ارايه نتيجه باز مي¬ماند. اين در حالي است كه الگوريتم ژنتيك به جواب مطلوب¬تري همگرا مي¬گردد.

I