جايگاه تزئينات و نقوش كاشيكاري در مساجد

tile decorations and motifs place in mosgues

زيبايي همواره به عنوان يكي از بهترين ابعاد هنر و معماري در طول تاريخ مطرح بوده و تزين حقيقي نيز به عنوان يكي از روش هاي خلق زيبايي در معماري ايران مورد استفاده قرار گرفته است . تزين در معماري و هنر اسلامي بويژه در مساجد و مراكز مذهبي نقش ويژه اي را به خود اختصاص داده است. مسجد در لغت به معناي جايگاه سجده،محل عبادت و بيانگر مكاني است كه كمال خضوع را در انسان ايجاد مي كند. كاشي و كاشيكاري جزء جدا نشدني از مساجد است. هنرمند كاشيكار با توجه به مكان كاربرد و ويژگي هاي آن، از كاشي متناسب با آن قسمت بنا همراه با اسماء متبركه استفاده كرده است. در اين مقاله سعي شده تا ضمن بررسي نظريات مختلف در زمينه زيبايي و تزين ديدگاهي را كه به واسته مي توان از آثار موجود هنر معماري اسلامي را باز يافت ارائه نمود.همچنين دلايل كابرد وسيع كاشي به عنوان يكي از عناصر تزئيني بنا در مساجد ايران مورد تحليل قرار داد.