خانه كودكان بي سرپرست با رويكرد الگوهاي اسلامي

Orphans house with Islamic patterns approach

سال هاي اوليه زندگي كودك، در شكل گيري شخصيت اش از اهميت زيادي برخوردار است. بسياري از نمونه هاي موجود، گواه اين است كه شرايط پرورشگاه هايي كه به صورت موسسه اي و جداي از فضاي شهري اداره مي شوند، پاسخگوي نياز كودكان بي سرپرست نمي باشند. پرورشگاه، خانه كودك است كه در طراحي آن هم سكونت و هم آموزش مطرح مي شود. در بحث سكونت، احساس تعلق كودك به محيطي كه در آن زندگي مي كند مطرح مي شود و در آموزش، مسأله ارتقاي يادگيري كودك اهميت زيادي دارد. در اين پروژه هدف اصلي، ساخت مركز نگهداري از كودكان در محيطي دلچسب مي باشد تا كودك، تجربه هاي كودكان ديگر، يعني بودن در خانه و در مقياس ديگر، عضو جامعه بودن را احساس كند. از ديدگاه هاي اساسي اين طرح، كوچك سازي گروه هاي زندگي و تجمع آنان در واحدهاي مسكوني مختص به هر شبه خانواده مي باشد. اختصاص فضايي متعلق به كودك در اين مجموعه، احساس تعلق و بودن در خانه اي مختص به خود را افزايش مي دهد. روش تحقيقي كه در اين رساله مورد استفاده قرار گرفته، تلفيق نظري و استدلال منطقي مي باشد. كودكان بي سرپرست، دوران كودكي خود را جداي از جامعه سپري مي كنند و زماني پا به عرصه جامعه مي گذارند كه مفهوم جداي از جامعه بودن، در ذهن آنها شكل گرفته شده است بنابراين اولين قدم، انتخاب سايت مناسبي، براي قرارگيري مركز نگهداري كودكان بي سرپرست است تا ارتباط لازم را با جامعه برقرار كند. قرارگيري اين مركز در همسايگي محله پيشنهاد مي شود. فضاهاي آموزشي در داخل سايت، حلقه اتصال محله با اين مركز مي باشد. كودك از طريق تماس با گروه هاي سني مختلف، نقش اعضاي مختلف جامعه را درك مي كند. در اين رساله با مطالعه در روانشناسي كودك و به خصوص كودك بي سرپرست و استفاده از مطالعات انجام شده به طراحي مركزي براي اسكان دادن كودكان بي سرپرست و تمركز بر آموزش دادن آنان پرداخته خواهد شد.