سنجش وضعيت زيست پذيري سكونتگاه هاي شهري در راستاي پايداري توسعه شهري

Assessment of viability of urban settlements in order to develop sustainable urban

شهرها به عنوان محيط زيست شهري، مراكزي دربرگيرنده اقتصاد و جمعيت و به عنوان نقاط حياتي در مسير حركت به سوي پايداري درك مي شوند. در واقع محيط زيست شهري به مفهوم تلقي شهر به عنوان محصول تعاملات دائمي هر سه بُعد طبيعي، اجتماعي- اقتصادي و انسان ساخت در زيست كره است. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسي شاخص هاي زيست محيطي شهر گرگان اقدام به تحليل و سنجش وضعيت زيست پذيري سكونتگاه هاي شهر گرگان به لحاظ برخورداري از پايداري توسعه شهري پرداخته است. رويكرد حاكم بر پژوهش از نوع كاربردي- توسعه اي و روش بررسي آن توصيفي- تحليلي مي باشد. جهت جمع آوري اطلاعات مورد نياز از آخرين اطلاعات انتشار يافته توسط مركز آمار ايران و سالنامه آماري شهر گرگان استفاده شده است. جهت تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از مدل SAW و مدل وزن دهي آنتروپي شانون و نرم افزارهاي Excel و Arc GIS استفاده شده است. نتايج حاصل از پژوهش نشان مي دهد كه شهر گرگان همسو با گسترش فيزيكي و كالبدي سكونتگاه¬هاي شهري از وضعيت مطلوب زيست پذيري فاصله گرفته است به گونه اي كه افزايش جمعيت شهري و رشد شهر موجب تخريب محيط زيست شهري، افزايش آلودگي ها و تخريب مراتع، جنگل ها و زمين هاي كشاورزي شده است.