بررسي آزمايشگاهي تغيير ترشوندگي در يكي از مخازن كربناته نفت ايران توسط مواد فعال سطحي كاتيوني و آنيوني

بيش از نيمي از نفت كشف‌شده دنيا در مخازن كربناته قرار دارد كه اين مخازن عمدتاً نفت دوست و شكافدار هستند. نظر به افزايش تقاضاي انرژي نياز به توليد بيشتر از مخازن بيش‌ازپيش احساس مي شود. يكي از مهم ترين مكانيسم هاي توليد نفت در اين مخازن آشام خودبه‌خودي آب است. با توجه به اينكه ترشوندگي مخازن كربناته عموماً به شرايط نفت دوستي نزديك تر است، نيروي موئينگي منفي و آشام آب به درون ماتريس به سختي انجام مي شود. از اين رو روش هاي تغيير ترشوندگي سنگ مخزن، از جمله استفاده از مواد فعال سطحي، به‌عنوان يك گزينه در افزايش بازيابي نفت مطرح مي گردند. در اثر استفاده از اين مواد، علاوه بر كاهش كشش سطحي نفت و آب، در اثر ايجاد برهم كنش بين سنگ و سيال از روي سطوح زدوده شده و ترشوندگي نفت به سمت حالات آب دوست تر تغيير مي كند و توليد نفت تسهيل مي شود. در اين پژوهش از نمونه نفت يكي از مخازن كربناته جنوب ايران با چگالي g/ml 0/892 و گرانروي cP14/52 استفاده شد. جهت شبيه سازي شرايط اوليه ترشوندگي، سنگ مخزن به مدت دو هفته نفت دوست شد و با اندازه گيري زاويه تماس 160 درجه شرايط نفت دوستي به اثبات رسيد. روند تغيير ترشوندگي در اثر زمان دهي با استفاده از دو نوع ماده فعال سطحي آنيوني AOT، SDBS و دو نوع ماده فعال سطحي كاتيونيCTAB و CPC بررسي‌شد و زواياي تماس به‌دست‌آمده به ترتيب 90،100، 7/ 48 و 60 بوده است. بيشترين تغيير ترشوندگي در اثر استفاده از CTAB موجب تغيير زاويه تماس از 160 درجه به 7 /48 شده است.