بررسي نحوه ي آموزش مهارت هاي زندگي در كودكان پيش از دبستان و تأثير آن بر سلامت رواني آنان در بزرگسالي بر اساس الگوي حالت كامل سلامت رواني

سالهاي آغازين زندگي كودك يكي از مهمترين دوره هاي تحول او به شمار مي آيد؛ در اين دوره كودك براي نخستين بار با طبيعت رابطه برقرار مي كند؛ روابط اجتماعي خود را بنا مي نهد و به مفهومي تازه از خود مي رسد. در اين ميان دوره پيش از دبستان كه دوره جدا شدن تدريجي كودك از محيط خانه، آماده شدن براي انس گرفتن با كودكان ديگر و آشنايي با كار در محيط اجتماعي تلقي مي شود به عنوان درون دادي حساس از نظر ابعاد تحول در دوران كودكي انسان، مورد تأكيد فراوان قرار گرفته است. آنچه در اين دوران رخ مي دهد به طور اساسي بر تحول بعدي كودك اثر گذار است. هدف از اين پژوهش نيز بررسي نحوه ي آموزش مهارت هاي زندگي در كودكان پيش از دبستان و تأثير آن بر سلامت رواني آنان در بزرگسالي بر اساس الگوي حالت كامل سلامت رواني و رسيدن به يك مديريت يكپارچه در اين زمينه است. در اين بين نقش خانواده و محيط زندگي كودك را بررسي مي كنيم. تحقيق حاضر از نوع علمي ترويجي است كه در آن با استناد به مطالعات كتابخانه اي به روز، منابع اينترنتي و همچنين مصاحبه با اساتيد ممتاز و برجسته در اين زمينه به جمع آوري اطلاعات مي پردازيم. و سپس با استفاده از مباني فقهي، حقوقي و عقلي به تحليل داده ها و رويكردها پرداخته ايم؛ چشم اندازهاي پيش رو را از منظر اين مباني تبيين كرده ايم و در نهايت به اين نتيجه رسيديم كه نحوه ي آموزش مهارت هاي زندگي در كودكان پيش از دبستان بر سلامت رواني آنان در بزرگسالي بر اساس الگوي حالت كامل سلامت رواني تأثير مي گذارد.