نقدي بر سياست هاي اصلي دوره‌ي پيش دبستاني در ايران

سياست هاي دوره پيش دبستاني در ايران براي اثرگذاري بهتر نيازمند نقد و تحليل مداوم هستند. اين مقاله با هدف معرفي و نقادي سياست هاي اصلي دوره پيش دبستان در ايران صورت گرفته است. به اين منظور، از روش پژوهش كاوشگري فلسفي انتقادي استفاده شده است. جامعه مورد مطالعه كليه اسناد بالا دستي مربوط به دروه پيش دبستاني كه براساس روش نمونه گيري هدفمند تعدادي از سياست هاي اساسي انتخاب شدند، داده هاي مورد نياز در اين مطالعه از طريق سياهه يادداشت برداري گردآوري و تحليل گرديد. در اين مطالعه نخست سياست هاي اصلي توصيف گرديد، سپس آنها بر اساس پنج شاخص تحليل سياست هاي آموزش مشتمل بر ميزان دسترسي، استطاعت مالي، پاسخگويي، عدالت آموزشي و تداوم مورد بررسي و نقادي قرار گرفت. يافته ها نشان داد كه ميزان دسترسي كودكان ايراني به دوره پيش از دبستان رشد ناچيزي دارد و در قياس با استانداردهاي بين المللي پايين است، سرمايه گذاري دولت در بخش پيش از دبستاني ناچيز است، فرهنگ پاسخگويي در ميان مديران و مربيان دوره پيش از دبستان وجود ندارد، در خصوص عدالت آموزشي نيز هنوز شكاف زيادي در دسترسي دانش آموزان خانواده هاي فقير به دوره پيش از دبستان وجود دارد.