پيش بيني سلامت روان دانش آموزان بر اساس شايستگي هاي معلم

هدف پژوهش حاضر بررسي پيش‌بيني سلامت روان دانش آموزان بر اساس شايستگي هاي معلم بود. طرح پژوهش از نوع همبستگي، جامعه آماري شامل 30 نفر معلمان زن رياضي مقطع اول متوسطه مشغول به تدريس در سال تحصيلي 1395-1396شهر تربت جام و جامعه آماري دوم شامل كليه دانش‌آموزان مقطع متوسطه اول سال تحصيلي 1395-1396 كه در تربت جام مشغول به تحصيل بوده‌اند. نمونه آماري معلمان طبق جدول مورگان 28 معلم زن رياضي و نمونه آماري دانش‌آموزان دختر، براي هر معلم 5 دانش آموز دختر همان كلاس( 140=28*5 ) به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. پرسشنامه سلامت روان (GHQ-28 ) ؛ و معلم خودكارا بندورا (1997) (شايستگي معلم) به عنوان ابزار پژوهش و ميانگين معدل نمرات نوبت اول سال تحصيلي 1396 براي سنجش ميزان پيشرفت تحصيلي مورد استفاده قرار گرفت. از روش‌‌هاي آمار توصيفي و محاسبه ضريب همبستگي و رگرسيون چند‌متغيره براي تجزيه و تحليل داده‌ها استفاده شد. يافته‌ها نشان مي‌دهد بين شايستگي معلّم و سلامت روان دانش‌آموزان رابطه معنادار معكوس وجود دارد؛ شايستگي معلم مي‌تواند پيش‌بيني كننده براي ، سلامت‌روان دانش‌آموزان باشد.