اثربخشي آموزش برنامه هاي مهارت زندگي بر افزايش مهارت هاي خنديدن و گفت و شنود كودكان پيش دبستان

Effectiveness of teaching life skills programs on increasing the laughing and listening skills of preschool children

پژوهش حاضر با هدف بررسي اثر بخشي آموزش برنامه هاي مهارت هاي زندگي بر افزايش مهارت هاي اجتماعي كودكان پيش دبستان شهر تهران انجام شده است. روش پژوهش از نوع شبه آزمايشي است كه در آن از دو گروه آزمايش و گواه استفاده شده است. جامعه آماري در پژوهش حاضر شامل دختران 6ساله كه پايه پيش دبستاني سال تحصيلي96-95در مدارس منطقه 7 شهر تهران مشغول به تحصيل بودند مي باشد. به منظور نمونه گيري از جامعه پژوهش از روش نمونه گيري تصادفي در دسترس استفاده شده است. به طوري كه از بين كودكاني كه در مدرسه نيكا مشغول به تحصيل بودند30 نفر به طور تصادفي انتخاب و به عنوان جامعه نمونه به طور تصادفي در 2 گروه آزمايش (15 نفر)و گروه گواه(15 نفر)قرار گرفتند. به منظور سنجش متغيرهاي مورد استفاده در پژوهش ازپرسشنامه استاندارد مهارت اجتماعي كودكان احمدي ونوراني استفاده شده است. روايي محتوايي و صوري پرسشنامه ها مورد تأييد متخصصان قرار گرفت و براي تجزيه و تحليل از روش هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي استفاده شده است.يافته هاي پژوهش نشان داد كه آموزش مهارت هاي زندگي برمهارت خنديدن تاثير معناداري دارد ولي بر مهارتهاي گفت و شنود اثر معني داري ندارد