ارزيابي ضرورت پدافند غيرعامل ساحل دريا در توسعه گردشگري (مطالعه موردي ساحل شفارود شهرستان رضوانشهر)

ساحل شفارود رضوانشهر، به لحاظ موقعيت فضايي، مكاني و جغرافيايي در مقياسي بين المللي ظرفيت توسعه گردشگري را دارا مي باشد. گردشگري به عنوان پيام آور صلح در دنيا شناخته شده است و به همين منظور حراست و امنيت گردشگران در مكان هاي گردشگري اولين دغدغه جامعه ميزبان مي باشد. اين پژوهش با توجه به اهدافي كه در تعاريف پدافند غير عامل آمده است در پي ارزيابي ضرورت پدافند غير عامل در توسعه گردشگري ساحلي مي باشد. روش گردآوري اطلاعات در اين پژوهش روش كتابخانه اي و ميداني حضور در محل تحقيق مي باشد و نتايج نشان مي دهدكه توسعه گردشگري در مناطق ساحلي بدون پيش بيني مشكلات و موانع توسعه و ارزيابي پدافند غير عامل آن بي نتيجه و ناپايدار است، پدافند غير عامل در توسعه گردشگري سواحل با تاكيد بر طراحي و توليدات داخلي اين امنيت را تضمين مي نمايد كه مهندسان داخلي ناظر بر كليه تاسيسات خواهند بود و استقلال ناشي از اين خودكفايي سبب اتكا به نفس كارشناسان داخلي خواهد شد، ضمن اينكه وابستگي به توليدات خارجي را كاهش خواهد داد.