اثر بخشي رويكرد يادگيري سازنده گرا در خلاقيت و مهارت حل مسئله كودكان پيش از دبستان

مقدمه: پژوهش حاضر، به بررسي اثر بخشي تدريس به روش سازنده گرا (CLM) در ميزان خلاقيت و مهارت حل مسلئه كودكان پيش از دبستان مي پردازد. روش: پژوهش حاضر در زمره پژوهش هاي نيمه آزمايشي محسوب مي شود. طرح اجرا شده در اين پژوهش عبارت است از طرح پس آزمون و پيش آزمون با گروه گواه. در پژوهش حاضتتر جام ه آماري شامل كودكان 4 تا 6 سال شهر تهران با بهره هوشي نرمال در سال تحصيلي 95-94 است. نمونه آماري اين پژوهش شامل 44 كودك از جام ه آماري مورد نظر با بهره هوشي نرمال مي باشد كه به صورت هدفمند انتخاب شدند. اين نمونهي هدف دار، از دو مركز در شهر تهران انتخاب شد. بدين صورت كه از بين كودكان اين مراكز با مراج ه به پرونده آنها ومصاحبه با معلم، 40 نفر را به صورت هدفمند انتخاب كرديم و اين كودكان به دو گروه بيست نفره كاملا همگن (آزمايش وگواه) تقسيم شتدند. ملاك ورود به نمونه ي آماري، داشتتن بهره ي هوشي نرمال بود. جهت جمع آوري داده ها از آزمون هاي خلاقيت تورنس و خرده آزمون هاي خانه حيوانات، تكميل تصاوير، مازها، طرح هندسي، طراحي با قطعات چوبي و محاسبه عددي آزمون وكسلر استفاده شد و در نهايت داده ها با استفاده از نرم افزار SPSSدر دو سطح توصيفي و استنباطي مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته ها: يافته ها نشتتان مي دهند كه دو گروه در تمامي خرده مقياس هاي خلاقيت شامل سيالي، انعطاف پذيري، ابتكار و بسط دهي و همچنين در تمامي خرده مقياس هاي وكسلر جهت بررسي مهارت حل مسئله شامل سيالي، انعطاف پذيري، ابتكار و بسط دهي و همچنين در تمامي خرده مقياس هاي وكسلر جهت بررسي مهارت حل مسئله شامل خانه حيوانات، تكميل ت صاوير، مازها، طرح هندسي، طراحي با قطعات چوبي و محاسبه عددي، داراي تفاوت معناداري هستند. نتايج: با توجه به يافته هاي بدست آمده، روش تدريس سازنده گرا مي تواند در خلاقيت و مهارت حل مستله كودكان پيش از دبستان مؤثر واقع شود.