نحوه ي مواجهه ي فروزانفر با مطالب شارحان مثنوي

«شرحِ مثنويِ شريفِ» فروزانفر يكي از مهمترين و عميقترين شروحي است كه تاكنون از مثنوي معنوي به عمل آمده است. شارح در اين شرح با علم به وسعت معارفي كه در مثنوي عرضه شده، از منابع مختلفي براي شرح و تفسير آن استفاده كرده است. يكي از اين منابع شروح پيشين مثنوي است كه فروزانفر بارها مطالب آنها را به انحاء مختلف در شرح خود ذكر كرده است. با عنايت به اينكه اين شارح خود مثنوي‌پژوهي بزرگ، و در علوم مختلف صاحب اطلاعات عميق و وسيعي بوده است، اين پژوهش براي ترسيم بخشي از روش تفسيري فروزانفر بر آن است تا با ذكر آمار آشكار كند كه وي در شرح خود، با مطالبِ ديگر شارحانِ مثنوي به چه نحوي مواجهه كرده است. طبق بررسي صورت گرفته در اين نوشتار مواجهۀ فروزانفر با مطالب شارحان به يك صورت نيست، به اين معني كه وي گاه مطالب شارحان را به ديده تأييد نگريسته، گاه نيز به رد و انكار گفتار آنها برخاسته است. گاه نيز اين مطالب را بي‌اظهار نظري صرفاً ذكر كرده است.