طنزهاي عبيد در دستگاه نظريه¬هاي نو

هدف اين مقاله آن است كه آثار طنز عبيد زاكاني را با نظريه¬هاي جديد كه در پيوند با ادبيات خوش¬خويي پديد آمده¬اند، تطبيق دهد و بدين وسيله اصالت آثار وي را نشان دهد و روشن سازد كه اين شاعر به شيوه¬ها و شگردهاي گوناگون طنزپردازي وقوف داشته است. ادبيات خوش¬خويي كه شاخه¬اي گسترده و جذاب از ادبيات به حساب مي¬آيد، امروزه تقسيمات و انشعابات متعدد به خود ديده و نظريه¬هاي ادبي متفاوتي درباب آن ارائه شده است و چنان كه آمد تطبيق اين نظريه¬ها با آثار عبيد هدف غايي مقاله¬ي حاضر به حساب مي¬آيد. در اين راه علاوه بر طرح مقدمات و ارائه¬ي شناختي از عبيد، نظريه¬هايي نظير برتري¬جويي، رهاسازي، ابهام انديشگاني، زبان¬گرايي و ضدفكاهي مطرح و معرفي شده¬اند و سپس شواهدي از آثار عبيد در پيوند با آنها ارائه گرديده است و نتيجه گرفته¬ايم كه ميزان قابل توجهي از تأثير آثار وي بر مخاطب زاده¬ي شناخت و كاربست اين نظريه¬ها از سوي اين شاعر بوده است.